พญาวานรเผือกวัดหันสังข์
เรื่องราวของพญาวานรเผือก วัดหันสังข์ผมได้ทราบจากทางโซเซียลอย่างเฟสบุคที่ผมมักจะเปิดดูทุกเวลาที่ว่างเลยก็ว่าได้ ฮ่าๆ ในเฟสบุคมีหลายกลุ่มและมีเรื่องราวน่าสนใจให้ติดตามมากมาย มีทั้งเรื่องที่มีสาระและก็ไร้สาระพอๆ กัน ผมทราบว่าที่วัดหันสังข์ ตำบลหันสัง อำเภอบางปะหัน จังหวัดอยุธยา มีพญาวานรเผือกอยู่ตนหนึ่ง หน้าตาหล่อเหลาเอาการ ผมจึงอยากจะไปสมัครเป็นแฟนคลับกับตัวจริงๆ
วันนี้วันหยุดจากงานผมก็เลยชวนภรรยาไปเที่ยว โดยบอกว่าจะไปทำทานให้กับลิงวัดหันสังข์ และให้ลูกสาววัยสองขวบได้ดูลิงด้วย เธอคงชอบ ว่าแล้วผมก็ไปตลาดหาซื้อไข่นกกระทาสด เพราะทราบมาว่าลิงวัดหันสังข์ชอบทานไข่นกกระทาสดมากเป็นที่สุด เวลาทานจะทำหน้าตาฟินสุดๆ ผมก็อยากเห็นบ้างว่าไอ้ฟินสุดๆ ของลิง นี่มันเป็นยังไงกันนะ พอไปตลาดร้านขายไข่ก็ไม่มีไข่นกกระทาสดๆ ขาย มีแต่ที่ต้มแล้ว ฟองละ1 บาท ผมเลยซื้อไปแก้ขัด 400 ฟอง ยังไม่พอเพราะกลัวลิงจะไม่อิ่ม ก็จะไปซื้อผักผลไม้ให้อีก แต่ก็คิดอีกทีผักผลไม้สมัยนี้มีแต่ยาฆ่าแมลงทั้งนั้น ถ้าไม่ล้างก่อนลิงอาจจะได้รับอันตราย ผมจึงไปห้างค้าปลีกขนาดใหญ่ แล้วซื้ออาหารเม็ดสำหรับสุนัขมาแทนเพราะลิงก็ชอบเช่นเดียวกัน ผมซื้อมาถุงใหญ่ราคาประมาณ 400 บาท รวมแล้ววันนี้ผมใช้เงินไปทำทานให้ลิงประมาณ 800 กว่าบาทครับ
เส้นทางไปวัดหันสังข์นั้น สมัยนี้หาไม่ยาก Google map เลยครับ ถ้าเดินทางมาจากกรุงเทพฯ ถนนสายเอเชีย ไปทางเหนือ ก็จะผ่านอำเภอบางปะหัน ขับรถเลยบางปะหันไป เส้นทางนี้สามารถไปเที่ยว "พุทธอุทยานหลวงปู่ทวด" ได้ด้วยนะครับ จะอยู่ทางซ้ายมือ หากสังเกตทางขาวมือจะมีรูปลิงอยู่ ที่นี่จะมีอยู่สองวัดที่มีลิง นั่นคือ “วัดไก่” และ “วัดหันสังข์” ถ้าทางเข้าวัดหันสังข์จะมีรูปปั้นลิงตัวใหญ่อยู่ 1 ตัวบริเวณนั้นก็จะมีป้ายวัดหันสังข์อยู่ด้วย ก็ไปกลับรถมาเลยครับ แล้วเลี้ยวเข้าไปในซอยตามถนนไปเรื่อยๆก็จะพบวัดหันสังข์
ผมนำรถเข้าไปจอดในลานวัดหน้าโบสถ์ ลานกว้างมากๆ พอเอารถเข้าไปจอดเท่านั้น ฝูงลิงก็พากันเข้ามามากมาย คิดว่าลิงน่าจะรู้ว่ามีคนนำอาหารมาเลี้ยง ผมลงจากรถโดยให้ภรรยาและลูกสาว รออยู่ในรถก่อน ถึงผมจะทราบดีว่าลิงที่วัดนี้นิสัยน่ารัก และไม่ดุร้ายหรือไม่เคยทำร้ายคนมากก่อน แต่ด้วยที่ว่าผมกับลิงฝูงนี้ยังไม่คุ้นเคยกันมาก่อนก็ยังกล้าๆ กลัวๆ กันอยู่ดี ทั้งคนและลิง ช่วงที่ผมลงไปเปิดฝาท้ายกระโปรงรถ หยิบเอาไข่ต้มลงมา ก็ถูกมือลิงดีแย่งเอาไปทั้งถุง โดยที่ยังไม่ได้แกะไข่ออกจากถุงเลยครับ
สำหรับถุงอาหารสุนัขผมก็รีบใช้มีดพกเล่มเล็กเปิดถุงออกแล้วนำไปวางไว้ เพราะลิงวัดหันสังข์จำนวนหลายสิบตัวได้ล้อมผมไว้หมดแล้ว ถ้าไม่รีบอาจจะโดนรุมเอาก็ได้ พอผมวางถุงอาหารสุนัข หลายตัวก็ต่างรีบเข้ามาคว้าอาหารสุนัขใส่ปากกันใหญ่ แต่ก็มีตัวใหญ่มาแย่งเอาถุงอาหารไปครอบครองไว้ทั้งหมดโดยที่ไม่มีตัวไหนกล้าแย่งกลับคืน เจ้าตัวใหญ่ดูมีอำนาจเหนือตัวอื่นๆ นั่งกินตัวเดียวสบายใจไปเลยครับ ตัวไหนๆ ก็ไม่กล้าเข้ามาแย่งกิน
และแล้วผมก็เห็นพญาวานรเผือก พระเอกของผม เดินอาดๆ มาดเท่มาเลยครับ ตัวไหนๆ ก็หลีกทางให้หมด พญาวานรเผือกเดินมุ่งหน้าไปหาเจ้าลิงตัวใหญ่ตัวนั้น แล้วนั่งลงข้างๆ อย่างไม่เกรงกลัว และหยิบอาหารเม็ดทานอย่างไม่สนใจ
เจ้าตัวใหญ่ก็ไม่กล้าทำอะไรด้วย นอกจากนั้น ลิงตัวอื่นๆ ก็เข้ามาหยิบอาหารเม็ดกินกันอย่างอร่อย โดยไม่ถูกลิงตัวใหญ่ไล่ แท้จริงแล้ว พญาวานรเผือกตัวนี้เป็น จ่าฝูงแน่นอน หลังจากทานอาหารกันจนอิ่มแล้ว วานรเผือกของผมก็ไปดื่มน้ำในอ่างและนั่งอยู่บนอ่างน้ำอย่างสบายอารมณ์
สำหรับวัดหันสังข์นี้สร้างขึ้นตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา มีเรื่องเล่าต่อกันมาว่ามีเจ้านายในสมัยนั้นได้เสด็จมาที่แห่งหนตำบลนี้ และในช่วงเวลาที่จะเดินทางกลับได้หันหลังมาสั่งกับข้าราชบริพานว่าให้สร้างวัด ณ ที่แห่งนี้ จึงทำให้เรียกกันว่า “วัดหันหลังสั่ง” หรือ “วัดหันสั่ง” แล้วจึงเพี้ยนมาเป็น “วัดหันสังข์”
เครดิตภาพถ่ายและบทความของผม ซึ่งเคยเผยแพร่ในเว็บไซต์ Theppajon.com ที่ปิดไปแล้ว
